Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Trance (2013) - Review


Trance λέγεται το νέο ψυχολογικό thriller του Danny Boyle με πρωταγωνιστές τους James McAvoy, Vincent Cassel και Rosario Dawson.

O Simon (James McAvoy) ένας υπάλληλος οίκου δημοπρασιών συνεργάζεται με μία ομάδα κακοποιών για την κλοπή ενός πανάκριβου πίνακα του Goya.Κατά την διάρκεια τις ληστείας ενώ όλα δείχνουν πως κυλούν ομαλά δέχεται ένα χτύπημα στο κεφάλι με αποτέλεσμα να πάθει αμνησία και να μην θυμάται που έκρυψε τον πίνακα. Όταν τα βασανιστήρια δεν έχουν αποτέλεσμα ο Franck (Vincent Cassel), αρχηγός της συμμορίας, αποφασίζει να ζητήσει την βοήθεια της υπνοθεραπεύτριας Elizabeth Lamb (Rosario Dawson) για να ξεκλειδώσει τα μυστικά του υποσυνείδητου.



Μετά την σκηνοθεσία της τελετής έναρξης τον Ολυμπιακών αγώνων του Λονδίνου ο Danny Boyle επιστρέφει με στόχο να διχάσει τους οπαδούς του με μία ταινία που θυμίζει τα πρώτα του βήματα στο χώρο του κινηματογράφου.

Το έργο αρχικά φαίνεται γνωστό. Ληστεία-κάτι πάει στραβά - "ήρωας" προσπαθεί να σωθεί από τους "κακούς" και κάπου εκεί στην μέση μπλέκεται και μία ωραία γυναίκα.


ΛΑΘΟΣ! Από την στιγμή που η Elizabeth αρχίζει να σκαλίζει το υποσυνείδητο του Simon τίποτα δεν μπορεί να γίνει όπως το περιμένουμε.Αρχίζουν να τίθενται ζητήματα ταυτότητας του ήρωα και από ένα απλό θρίλερ μεταβαίνει σε κάτι πιο σκοτεινό που θέλει να παίξει με το μυαλό του θεατή. Σε αυτό βέβαια βοηθάει το πολύ καλό soundtrack της ταινίας που υπογράφει ο Rick Smith.


Από την άλλη αυτή η μάχη μεταξύ συνειδητού και πραγματικότητας  από ένα σημείο και μετά κουράζει και διαπιστώνονται σιγά σιγά τα κενά του σεναρίου. Θυμίζει λίγο The Usual Suspects με Trainspotting έως το πιο πρόσφατο Inception.

Οι ερμηνεία του James McAvoy ήταν αρκετά καλή καθώς παίζει έναν περίπλοκο καταπιεσμένο χαρακτήρα.Ο Vincent Cassel μου άρεσε πιο πολύ απ'όλους αν και θεωρώ πως ο ρόλος του θα μπορούσε να είναι πιο επιβλητικός όπως αρμόζει σε μία ηγετική μορφή. Τέλος η σαγηνευτική Rosario Dawson απλά έκανε την μεγάλη έκπληξη.



Ο Boyle κατάφερε να κάνει ένα βίαιο και ωμό υπερθέαμα που παρά της ατέλειες του στο σενάριο καταφέρνει να εντυπωσιάζει με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να τις ξεχνάμε. Μία πολύ καλή ταινία (σίγουρα όχι από τις καλύτερες του σκηνοθέτη) με αρκετό μυστήριο και αγωνία.
Βλέπετε ΜΟΝΟ με κλειστά φώτα και δυνατή ένταση...


Προσωπική Αξιολόγηση: 3,5/5


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου